Liczba ludności miejskiej na świecie wzrosła ponad czterokrotnie w ciągu ostatnich 60 lat, osiągając 4,4 miliarda i nie widać oznak spowolnienia. Nie dziwi więc fakt, że miasta są odpowiedzialne za około 75 procent globalnej emisji dwutlenku węgla. Głównie ze względu na intensywne potrzeby budownictwa i transportu.
Z drugiej strony, miasta były również centrami handlu, innowacji i rozwoju technologicznego na przestrzeni dziejów. Dlatego też, choć są one głównymi sprawcami kryzysu klimatycznego, zrównoważone rozwiązania i strategie dekarbonizacji zaczęły powstawać również w miastach.
Niedawno 596 miast na całym świecie zobowiązało się do podjęcia działań na rzecz ograniczenia emisji. Według organizacji non-profit Disclose Insight Action, w 2020 roku 88 miast trafiło na ich „listę A”. To dzięki ich wysiłkowi w kierunku osiągnięcia neutralności węglowej.
Poniższe cztery najlepsze miasta, położone są na czterech różnych kontynentach. Każde z nich boryka się z unikalnym zestawem wyzwań klimatycznych, dążąc do neutralności węglowej. Osiągnięcie neutralności węglowej oznaczałoby, że miasta zachowują równowagę pomiędzy emisją dwutlenku węgla a pochłanianiem go z atmosfery przez pochłaniacze dwutlenku węgla.
Londyn (ludność: 8,9 mln)
Londyn, największe miasto w Europie Zachodniej, był kiedyś nazywany „Wielkim Dymem”. Powodem były notoryczne zanieczyszczenie środowiska po rewolucji przemysłowej.
W 2021 r. stolica Wielkiej Brytanii stała się liderem w wysiłkach na rzecz ograniczenia emisji dwutlenku węgla. Ambitny burmistrz Sadiq Khan zmienił cel miasta, jakim było osiągnięcie neutralności węglowej do 2050 roku, na 2030 rok.
Strefa Ultra-niskiej Emisji (Ulez) ustanowiona w centrum Londynu powoli się rozszerza, a inne brytyjskie miasta, takie jak Birmingham i Manchester, również podążają za tą strategią.
Kapsztad (populacja: 4,7 mln)
Połączenie suchego klimatu, szybkiej urbanizacji i słabych opadów deszczu przyniosło w 2018 r. poważny kryzys związany z niedoborem wody w Kapsztadzie, budząc wielu jego mieszkańców do pilnej potrzeby zmian klimatycznych.
Dlatego też południowoafrykańskie miasto dąży do neutralności węglowej do 2050 roku. Wprowadzając inicjatywy z zakresu transportu, planowania przestrzennego, zrównoważonej energii i przepisów budowlanych.
San Francisco (populacja: 4,7 mln)
W ostatnich latach San Francisco stało się wzorcowym miastem Ameryki Północnej. Dzięki swojemu zaangażowaniu w eliminowanie śladu węglowego i wysiłkom na rzecz zaopatrywania mieszkańców w energię pochodzącą wyłącznie ze źródeł odnawialnych.
To miejsce narodzin Dnia Ziemi już teraz wyprzedza swój cel, jakim jest neutralność węglowa do 2050 roku. W 2021 roku Departament Środowiska San Francisco ujawnił, że miasto zmniejszyło emisję o 41 procent względem 1990 roku. Przewyższając cel, jakim jest redukcja emisji o 40 procent do 2025 roku.
Hongkong (Pop: 7,5 mln mieszkańców)
Badania potwierdzają, że jednymi z najbardziej poszkodowanych przez zmiany klimatu mogą być kraje wyspiarskie. Hongkong nie jest tu wyjątkiem. To gęsto zaludnione miasto-naród już wcześniej borykało się z ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi i klęskami żywiołowymi.
Dlatego też, chcąc zachować neutralność klimatyczną do 2050 r., Hongkong dąży do dekarbonizacji transportu publicznego, sektora budowlanego i zasilania wyspy czystą energią.
Neutralność węglowa do 2050 roku: Najpilniejsza misja świata
António Guterres, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych określił misję osiągnięcia neutralności węglowej do 2050 roku jako „najpilniejszą” na świecie.
Jednak po tych świetnych przykładach nie ma wątpliwości, że coraz więcej miast na całym świecie będzie realizować tę misję.
